‘Volgend jaar staan we hier ook’.

Het is juni 2002 en een viertal familieleden besluit naar een Smartlappenfestival in de buurt te gaan. De sfeer op dit festival en de gebrachte liederen ontlokt bij Jan Geerts de uitspraak; ‘Volgend jaar staan we hier ook’. Zo’n 4 maanden gaan voorbij en als er gehoor gegeven moet worden aan die uitspraak dan wordt het tijd om een aantal personen bij elkaar te zoeken. Het is dinsdag 15 oktober 2002, de oprichtingsdatum dus.

In een ‘vergadering’ op die avond wordt besloten dat de repetitie in het vervolg op de woensdagavond zal zijn. En op 23 oktober 2002 wordt de eerste repetitie gehouden. Er worden een aantal familieleden en vrienden bij elkaar getrommeld voor de zang. Ook iemand die trekzak speelt en een gitarist. De andere gitarist, Jan Geerts, neemt de taak van muzikaal leider op zich. Het begin is er en het ‘familiekoor’ kan van start gaan.

Ons honk gevonden

De eerste paar keer wordt er nog gewoon thuis geoefend aan de Monnikenstraat, met de welwillende medewerking van de buren, want die hebben nooit geklaagd. Er worden verschillende namen aangedragen voor het Smartlappenkoor, omdat het in het begin nogal wat chaotisch is wordt ook de naam Janboel aangedragen en het blijft uiteinde- lijk bij deze en Janboel is een feit.

Na een aantal repetities thuis blijkt er toch meer nodig te zijn dan alleen maar een huiskamer en vinden we ons honk bij De Holle Bus in Gaanderen, dat is vanaf woensdag 13 november 2002.

Wij repeteren van 20.00 tot 22.00 uur. Muziekbanden worden gezocht en ook zelf gemaakt omdat de man met trekzak en de ene gitarist intussen al weer hebben afgehaakt en toch het eerste optreden al voor de deur staat. Door deze verandering in bezetting wordt anders van start gegaan dan eigenlijk de bedoeling was, en de veertien koorleden van dat moment beklimmen voor het eerst het podium. Het is donderdag 27 februari 2003, eigen publiek weliswaar, n.l. de Olde Wieven van CV De Bultendarpers uit ons eigen goed gaon Gaanderen. De zenuwen gieren door onze keel maar dat weten die Olde Wieven niet.

Het eerste echte festival

Echt met knikkende knieën staan we daar ons kleine repertoire van amper zes liedjes te brengen en we hebben zelfs nog rekening gehouden met een toegift. Het programma van toen? We beginnen met ‘Zeg Niet Nee’, ‘Ik Doe Wat Ik Doe’, ‘Huil Maar Niet Kleine Eva’, ‘Bloody Mary’, ‘Als Sterren Aan De Hemel Staan’, ‘‘t Kleine Cafe Aan De Haven’ en als toegift ‘De Nacht Is Nog Zo Lang’.

En we staan daadwerkelijk een jaar later op het Smartlappenfestival in de buurt, het eerste echte festival waar wij aan mee doen. Door de contacten die we daar leggen komen we, om dat zo te zeggen, in het circuit terecht en er volgen al gauw meer van die festivals. Dinsdag 16 sept. 2003: Gaanderense kermis en schutterij Sint Martinus heeft ter afsluiting van deze kermis een Smartlappenavond op het programma staan waar wij deel van mogen uitmaken.

Wij vinden onze mascotte

Daar op de Smartlappenavond staan we toch zo maar tussen Jacques Herb, Bonnie St. Claire, Koos Alberts en De Waldolala’s: Arne Jansen presenteerd de gehele avond. Een geweldige belevenis. De tijd gaat snel, een jaar later hebben we al een koor van zo’n 25 personen en een heuse accordeoniste.

Op deze kermisavond vliegt er ook een beer door de feesttent, die door menigeen verschopt en vertrapt wordt. Koorlid Hanny beschermt zich over deze beer en thuis wordt zij gewassen en na enige tijd van een shirt en broek voorzien, en het blijkt dat we dus nu in een keer een mascotte hebben, nog wel zonder naam maar daar komt een jaar later wel degelijk verandering in.

Als het tegen december 2003 loopt houden we ons bezig met het instuderen van het lied ‘Ik Heb Van Ow Gehollen’. De melodie van de in Maastricht wonende Johnny Blenco en de tekst is van ons zelf. Met een beetje kunst- en vliegwerk staat dat lied enkele weken later op CD.

Er wordt een mooi hoesje bij gemaakt en dat tesamen opgestuurd naar de regio zender Optimaal FM om mee te doen aan de Carnavalskraker van 2004, het is dan eind januari van dat jaar. We weten wel dat ons lied geen carnavalskraker is doch een levenslied maar … Janboel is een paar maal op de radio te horen. We gokken zelf op een vierde plaats. (Dat bereiken we uiteindelijk ook want iedereen die niet 1, 2 of 3 wordt komt automatisch op de vierde plaats). Leuk om meegedaan te hebben.

Onze mascotte krijgt een naam

Begin oktober 2004 krijgen we van de regionale zender Optimaal FM een uitnodiging om een bezoek te brengen aan hun programma OKIDOKI Radio, gepresenteerd door Dick, John, Anja en Karin, bijgestaan door Ron Scott. Hiernaast een foto van het hele gezelschap dat in de studio was. In dat programma is ook de naam voor onze mascotte aangereikt. Luisteraars mochten een naam doorbellen en toen zijn er ook verschillende voorstellen genoteerd zoals de Okidokibeer en de Johannesbeer.

Ook werd de naam Smarty aangedragen. Met deze hele lijst van meer dan 10 namen zijn we naar huis getogen en dat aan het koor voorgelegd. Twee weken later zijn we er uit. We worden gevraagd dit in de radio uitzending van 2 november bekend te maken. De naam voor onze mascotte wordt Smarty en deze naam is bedacht door Wil uit ‘s-Heerenberg. Ook Wil wordt naar de studio gevraagd waar zij een CD-tje van ons koor overhandigd krijgt.

Hieronder een foto van het Okidoki team met John, Dick, Anja (met Smarty op haar arm) en Karin met haar Flappie. Geheel links programmaleider Ron Scott.

Als je wilt weten wat Janboel betekend: ga dan naar mijn woordenboek. Vul bij ‘Synoniemenzoeker’ het woord Janboel in en je krijgt dan een vijftal synoniemen en 14 puzzelwoordenboekomschrijvingen.